Op misschien wel het mooiste stukje van de route haperde mijn mobiel en kon ik geen foto’s maken….En misschien was dat maar goed ook, want zo had ik alle aandacht voor de prachtige wereld waarin we werden opgenomen. Het moment zit nu in mijn hoofd.
We hadden net even gepauzeerd, een bakje koffie gedronken op en bankje ergens langs een fietspad. Daar zeiden we nog tegen elkaar: zul je zien dat er zo meteen een veel mooier plekje komt. En dat gebeurde toen we door het Haaksbergerveen reden. Het was imponerend mooi.
Een slang slingerend voor je wielen
Het is bijna niet uit te leggen waarom. Het overkomt je denk ik, dat gevoel van: dit is het. Een slingerend fietspad, heide, een slang slingerend voor de wielen. De rust, slechts een paar wandelaars en fietsers, De zon, de kleuren, de licht ruisende bomen.
Het waren een paar kilometer op een lengte van zo’n 340 kilometer die we aflegden van Rondje Overijssel. Allemaal mooie en verrassende kilometers! Dat is het leuke van de route. Op één dag rij je van de rechte wegen van de veengronden naar het glooiende landschap rond Ootmarsum. Waar je zelfs een tandje terug moet schakelen en even later de benen kan stil houden.
De route gaat zelfs even Duitsland in. Wij hebben in Nordhorn overnacht. Een knus, waterrijk stadje met een prachtig park in het centrum.
Salland en Steden
De volgende dagen doorkruisten we Salland, bezochten we Enschede en Oldenzaal. Genoten we van de knusheid van Holten, Markelo, het esdorp Stokkem. En vanaf Deventer reden we langs de IJssel richting Zwolle waar wij ons Rondje voor nu stoppen.
We gaan het zeker afmaken. We zijn benieuwd naar wat er komt ná Zwolle.
Door het boekje hebben we er al een mooie indruk van gekregen. De vele wetenswaardigheden die genoemd worden maken de beleving van de route nóg mooier.
Wie weet zeggen we na die laatste etappes dat er toch nog een ander ‘misschien wel het mooiste stukje van de route’ is.
Wordt vervolgd!!
Erik en Hetty Luppes
